✍️حسن پولادی مشاور امور راهبردی بیمه سرمد 🔸صنعت بیمه بر پایهی یک وعدهی عمیقاً انسانی بنا شده است: ما در بدترین روز زندگیتان، کنار شما خواهیم بود. با این حال، برای بسیاری از مشتریان، تجربه تعامل با این صنعت، سرد، بوروکراتیک و غیرشخصی است. ما به یک شماره بیمهنامه تقلیل پیدا میکنیم و در پیچوخم […]
✍️حسن پولادی
مشاور امور راهبردی بیمه سرمد
🔸صنعت بیمه بر پایهی یک وعدهی عمیقاً انسانی بنا شده است: ما در بدترین روز زندگیتان، کنار شما خواهیم بود. با این حال، برای بسیاری از مشتریان، تجربه تعامل با این صنعت، سرد، بوروکراتیک و غیرشخصی است. ما به یک شماره بیمهنامه تقلیل پیدا میکنیم و در پیچوخم فرمها و استثنائات گم میشویم. شاید وقت آن رسیده که برای یافتن روح گمشدهی این صنعت به اصول ساده و قدرتمند بازسازی تجربه مشتری بازگردیم.
🔹راز این تحول در عبور از «دادههای معاملاتی» (مانند نوع پوشش و مبلغ حق بیمه) و حرکت به سمت «دادههای رابطهای» نهفته است. اینکه بدانیم بیمهگذارمان نگران بیماری عزیزانش است، یا به تازگی کسبوکار کوچکی راهاندازی کرده، ارزشی فراتر از هر تحلیل آماری دارد. این همان «برند زنده » است؛ یک شرکت بیمه که به جای فروش یک محصول ایستا، یک رابطهیپویا و زنده را مدیریت میکند. برندی که به بازخوردها گوش میدهد و این حس را در مشتری ایجاد میکند که او یک «شریک در مدیریت ریسک» است، نه فقط یک خریدار بیمهنامه.
آزمون واقعی هر شرکت بیمهای، نه در زمان فروش، که در «لحظه حقیقت» یعنی زمان وقوع خسارت است. این لحظه، همان روز طوفانی است. یک شرکت بیمه «تابآور»، صرفاً خسارت را طبق تعهدات پرداخت میکند و به نقطه صفر بازمیگردد. اما یک شرکت «پادشکننده»، از این بحران برای تقویت اعتماد و تبدیل مشتری به یک حامی وفادار استفاده میکند. با یک تماس همدلانه، با سادهسازی فرآیند ارزیابی و با نشان دادن اینکه فراتر از کاغذ و سیستم های نرم افزاری، نگران حال انسانها هستید، میتوانید یک حادثه تلخ را به قدرتمندترین داستان وفاداری برند خود تبدیل کنید.
در نهایت، میراث یک کارشناس، نماینده یا مدیر بیمه، در تعداد بیمهنامههاییکه صادر کرده خلاصه نمیشود، روح بیمه گری ایجاد آسایش برای مردم است. موفقیت واقعی نه در «فروش یک پوشش»، که در «جرقه زدن» حس امنیت و توانمندی در خانوادهها و کمک به بازسازی زندگی هاست و سود پایدار نتیجه ی طبیعی همین هدف است. شاید زمان آن فرارسیده که کمتر مانند یک ارزیاب خسارت فکر کنیم و بیشتر شبیه یک رفیق صمیمی که تنها یک هدف دارد: کاری کند که حال دوست و شریکش کمی بهتر شود.