کمپین «به شکوه پاسارگاد» تنها یک حرکت تبلیغاتی نیست؛ تلاشی است برای بازخوانی بخشی از هویت 

🔸️فرهنگی ما و ترجمه آن به زبان برند.

به گزارش روابط عمومی بیمه پاسارگاد به نقل از چابک آنلاین، در این کمپین، تلاش شده است تا به ریشه‌هایی بازگردیم که در تار و پود تاریخ ایران تنیده شده‌اند؛ به نشانه‌هایی که قرن‌ها قبل از ما، مفهوم پایداری، خرد و اعتماد را در قالب سنگ و معماری تجسم داده‌اند.

🔹یکی از الهام‌بخش‌ترین عناصر این روایت، سرستون‌های گاو دوسر هخامنشی است؛ نمادی که درپاسارگاد و اوج شکوفایی‌اش در تخت‌جمشید دیده می‌شود.

این سازه‌ها در حدود ۲۵۰۰ سال پیش، در دوره داریوش بزرگ، با مهارت و دقتی شگفت‌انگیز تراشیده شدند.

جنس آن‌ها عمدتاً از سنگ آهک یا گاه سنگ‌های سخت منطقه فارس است و کارکرد اصلی‌شان نگهداری تیرهای عظیم چوبی سقف بوده است.

نمونه‌ای از همین سرستون‌ها امروز در موزه لوور پاریس نگهداری می‌شود؛ جایی که هزاران بازدیدکننده از سراسر جهان، شکوه هنر ایرانی را در برابر چشم خود می‌بینند.

بخشی دیگر، همچنان در محوطه تخت‌جمشید پابرجاست و تصویر زنده‌ای است از معماری هوشمندانه و ظرافت فنی ایرانیان باستان.

اما آنچه این نماد را برای ما در بیمه پاسارگاد الهام‌بخش کرد، تنها زیبایی یا قدمت آن نیست.

دوگاو نر که پشت به هم اما همسو در پشتیبانی ازسازه ایستاده‌اند،درواقع استعاره‌ای ازتعادل، وفاداری و پشتیبانی متقابل‌اند؛ همان مفاهیمی که شالوده صنعت بیمه را تشکیل می‌دهد.

درفرهنگ ایرانی، گاو نمادی از استقامت، حمایت و باربری در لحظات دشوار است.

سرستون گاو دوسر، این معنا را در قالب سنگی ۱۲ تُنی به نمایش گذاشته است؛ دو نیروی قدرتمند که بار سقف را بر دوش می‌کشند تا ساختار پابرجا بماند.

همان‌گونه که بیمه، در لحظه نیاز، بار ناگهانى زندگی را از دوش مردم برمی‌دارد.

درکمپین «به شکوه پاسارگاد»، ما این پیوند را از دل تاریخ بیرون کشیده‌ایم:

ترکیب استحکام معماری هخامنشی با مفاهیم اعتماد، پشتیبانی و آینده‌نگری در صنعت بیمه.

هدف ما بازگشت به گذشته نیست؛ بلکه آوردن یک میراث ارزشمند به دل روایت امروز است.

پاسارگاد برای ما نه صرفاً نامی بر پیشانی یک شرکت، که یادآور فرهنگی است که قرن‌ها پیش، معنای اعتماد و دوام را در زیباترین شکل ممکن بیان کرده است.

«به شکوه پاسارگاد»، دعوتی است برای دیدن این پیوند؛ برای اینکه در میان سرعت زندگی مدرن، لحظه‌ای مکث کنیم و به ریشه‌هایی نگاه کنیم که هنوز هم می‌توانند آینده‌ای مطمئن‌تر بسازند.