همزمان با اجرای پویش ملی نه به تصادف، بیمه مرکزی با مشارکت و همکاری صندوق تأمین خسارت‌های بدنی، پروژه افکارسنجی با موضوع پیامدهای اقتصادی و اجتماعی تصادفات رانندگی را اجرا و عملیاتی کرد.به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل بیمه مرکزی، فرایند پروژه نظرسنجی ملی از طرف بیمه مرکزی در دهه دوم اسفند […]
همزمان با اجرای پویش ملی نه به تصادف، بیمه مرکزی با مشارکت و همکاری صندوق تأمین خسارت‌های بدنی، پروژه افکارسنجی با موضوع پیامدهای اقتصادی و اجتماعی تصادفات رانندگی را اجرا و عملیاتی کرد.
به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل بیمه مرکزی، فرایند پروژه نظرسنجی ملی از طرف بیمه مرکزی در دهه دوم اسفند ۱۴۰۳ با آغاز پویش ملی نه به تصادف و در یک اقدام خلاقانه، علمی و کارشناسی توسط مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران (ایسپا) وابسته به جهاد دانشگاهی و همکاری و مشارکت صندوق تأمین خسارت‌های بدنی شروع شد.
در این پژوهش که به روش پیمایش به انجام رسید، اطلاعات مورد نیاز از طریق تدوین پرسشنامه و مصاحبه با افراد نمونه گردآوری شد. پرسشگری به صورت تلفنی و استقرار پرسشگران در مرکز گردآوری اطلاعات به انجام رسید.
جمعیت آماری این پژوهش افراد ۱۸ سال به بالا در سراسر ایران بود که با رعایت نسبت جمعیت استانی توزیع شدند و بر اساس فرمول‌های آماری ۳۱۶۱ نفر در نظر گرفته شد که از این میزان ۱۰۰۰ نفر با تصادف سخت مواجه بودند و پرسش‌های مرتبط از این ۱۰۰۰ نفر پرسیده شد.
این پژوهش در زمانی بسیار محدود و فشرده در روزهای پایانی اسفند ماه ۱۴۰۳ به انجام رسید. پرسشنامه طی روزهای ۱۵ تا ۱۸ اسفند تهیه و در ۱۹ اسفند آزمون شد. پس از دریافت نتایج آزمون، در پرسشنامه اصلاحات اندکی اعمال شد. کار گردآوری اطلاعات و تکمیل پرسشنامه طی روزهای ۲۰ تا ۲۵ اسفند به انجام رسید.
در این گزارش آمده است: ایران جزء کشورهای با بالاترین میزان تصادفات جاده‌ای در دنیا قرار دارد. آمارها نشان می‌دهد که در سال ۱۴۰۲، بیش از ۱۹ هزار و ۸۲۰ نفر در حوادث رانندگی جان خود را از دست داده‌اند. این یعنی هر ساعت، دو نفر به خاطر تصادف جان می‌بازند.
نگاهی به روند ده سال گذشته هم نشان می‌دهد تعداد کشته‌های تصادفات، بعد از کاهش در سال‌های ابتدایی دهه ۹۰، دوباره رو به افزایش گذاشته است. از سال ۱۳۹۸ به بعد، با پایان دوران کرونا و افزایش سفرها، تلفات به شکل نگران‌کننده‌ای بالا رفته و در سال ۱۴۰۲ به بالاترین میزان یک دهه اخیر رسیده است.
اما موضوع فقط به تلفات ختم نمی‌شود، طبق اطلاعات معاونت درمان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در سال ۱۴۰۲ حدود ۱ میلیون و ۲۵۶ هزار نفر مصدوم ناشی از تصادفات رانندگی به بیمارستان‌ها مراجعه کرده‌اند که در مقایسه با آمار سال ۱۴۰۱ این معاونت ۱۵.۴ درصد رشد داشته است. بخش بزرگی از این افراد یا دچار شکستگی، نقص عضو و معلولیت شده‌اند یا آسیب‌های روحی و روانی جدی دیده‌اند.
در نظرسنجی انجام شده و مطابق با اطلاعات استخراج‌شده از پاسخگویان این پروژه، مشخص شد که از هر ۳ ایرانی، یک نفر یا خودش یا یکی از نزدیکانش تجربه تصادف سخت را داشته است، یعنی یک سوم خانواده‌های ایرانی به‌طور مستقیم درگیر تبعات این حوادث شده‌اند.
بر اساس نتایج این پروژه تحقیقاتی، جزئیات این گزارش نشان می‌دهد که: ۴۸ درصد تصادفات سخت با موتورسیکلت رخ داده، ۴۷ درصد با خودروی شخصی، همچنین ۵۸ درصد تصادفات در داخل شهرها و ۳۸ درصد خارج از شهر اتفاق افتاده است.
بر اساس این گزارش، وقتی به علل تصادف نگاه می‌کنیم، بیش از ۷۰ درصد علت‌ها به خطای انسانی مربوط است. به‌طور خاص، ۴۵ درصد عامل تصادف راننده مقابل اعلام شده، ۲۴ درصد بی‌توجهی و سرعت خود راننده و ۱۸ درصد مشکلات جاده‌ای و نقص فنی خودروها.
یکی دیگر از رویکردهای این پژوهش بررسی پیامدهای تصادفات رانندگی بر جامعه و خانواده‌ها بود، طبق نتایج این نظرسنجی: در ۶۵ درصد تصادف‌ها، فقط یک نفر آسیب دیده، اما در موارد زیادی تصادف‌ها چند مصدومی بوده‌اند، ۸۶ درصد افراد دچار شکستگی شده‌اند، ۶۵ درصد زخمی شدند، ۱۴ درصد دچار نقص عضو شده و در برخی موارد، تصادف‌ها منجر به فوت افراد نزدیک نیز شده است.
بخش بسیار مهم دیگر این پروژه تحقیقاتی، بررسی تأثیر مالی این حوادث بر خانواده‌هاست به‌گونه‌ای که نتایج این بررسی نشان داده است، در بررسی محل تأمین هزینه‌های درمان و تعمیر خودرو: ۴۱ درصد خانواده‌ها، هزینه‌ها را از پس‌انداز و جیب خود پرداخت کرده و تنها ۲۶ درصد از طریق بیمه جبران خسارت کردند. ۱۸ درصد مجبور به گرفتن وام و قرض شدند.
بر اساس بخش دیگری از نتایج سهم بیمه‌ها در پرداخت خسارت‌های وارد بر حادثه‌دیدگان به گونه‌ای است که در ۳۸ درصد تصادفات، بیمه هیچ سهمی در پرداخت خسارات خودرو نداشته و در هزینه‌های درمانی نیز، ۳۸ درصد خانواده‌ها مجبور شدند کل هزینه درمان را شخصاً پرداخت کنند.
در بخش دیگری از نتایج این گزارش آمده است که ۲۴ درصد افراد پس از تصادف، کاهش درآمد داشته و ۱۸ درصد مجبور به ترک شغل یا تغییر محل کار شده‌اند و بیش از ۴۵ درصد خانواده‌ها اختلال در روابط خانوادگی، بروز افسردگی، اضطراب و مشکلات روحی را تجربه کردند.
درنهایت این گزارش یک پیام روشن دارد: تصادف، فقط یک برخورد ساده نیست؛ زنجیره‌ای از خسارت‌های مالی، جانی و روانی است که سال‌ها باقی می‌ماند و جامعه‌ای را درگیر می‌کند. اما راه جلوگیری از بسیاری از این تصادف‌ها در دست خود ماست. رعایت قوانین رانندگی، پرهیز از سرعت و بی‌احتیاطی، استفاده از بیمه‌های مناسب و فرهنگ‌سازی در کنار افزایش ایمنی جاده‌ها خودروها و نظایر آن می‌تواند از هزاران مرگ، آسیب و خسارت جلوگیری کند. یادمان نرود، جاده امن و عاری از تصادف، نه با شانس، بلکه با انتخاب‌های درست ما ساخته می‌شود.
