جواد گودرزی ✍ بهره گیری از توان و تخصص رسانه توسط هر سازمانی از طریق روابط‌عمومی، نه یک “وظیفه “که یک “هنر ” است. و به همین خاطر است که روابط عمومی ها را از این منظر ” هنر هشتم ” خوانده اند. خود می دانید که […]
جواد گودرزی
✍ بهره گیری از توان و تخصص رسانه توسط هر سازمانی از طریق روابط‌عمومی، نه یک “وظیفه “که یک “هنر ” است. و به همین خاطر است که روابط عمومی ها را از این منظر ” هنر هشتم ” خوانده اند. خود می دانید که تحول هنرهای هفتگانه در امتداد همند کما اینکه” نقاشی” ، ” مجسمه سازی”، ” ادبیات”، ” موسیقی”، “رقص”، ” معماری” ، و هفتمین آنها یعنی ” سینما” همیشه کامل کننده هم بوده اند و به بیانی در مثلا سینما از همه هنرهای قبل از آن استفاده می شود وقص علیهذا.
بر این مبنا آنکس که در روابط‌عمومی کارکرده و می کند، منطقا توانایی بهره گیری از همه هنرها موصوف را مطابق با شرایط زمانی و مکانی خود دارد.
✍ دراین چارچوب باید بپذیریم که تنها کارِ روابط عمومی ها، صرفا برنامه ریزی ، هماهنگی و برقراری ارتباط با رسانه ها *_ ولو به عنوان مهم ترین محورکاری* _ نیست.
✍”تبلیغات”، “برگزاری مراسم و مناسبتها”، ” انتشارات،” ، “پژوهش و افکارسنجی”، “ارتباطات الکترونیک”، ” تقویت ارتباطات درون سازمانی”، “تنظیم و توسعه ارتباطات بین المللی” _ در سازمانها و نهادهایی که عنوان بین الملل را نیز به یدک می کشند، “تشریفات ” و .. جزو مهمترین وظایف و ماموریت هایی است که روابط عمومی ها انجام می هند.و منطقا پرداختن بیش از حد به یکی از محورها و تکنیک ها باعث آکرومگالی، یاهمان رشد نامتوازن خواهد شد.
✍ همانگونه که گفته شدمدیریت رسانه_ در حوزه های اختصاصی_ *یکی* از ابزارها و کارهای روابط عمومی هاست. که اتفاقا دارای وجوه مشترکی چون ” اطلاع رسانی ” ، ” تاثیرگذاری بر افکارعمومی” ، ” مخاطبان یکسان” و ” استفاده از ابزارها و فنون مشترک ” هستند و بدیهی است که آنها نزدیک ترین دوستان هم اند ، هم در سازمانها و هم در افکار عمومی.
✍ از این رهگذر همه رسانه ها _ تاکید می شود همه رسانه ها _ مادامی که منطبق با رسالتها ، در راستای انجام وظایفِ و کارکردهای درستِ خود( مانند آموزش، برقراری همبستگی اجتماعی، انتقال میراث فرهنگی ، نظارت ، افزایش اگاهی های عمومی و…) و با رعایت اخلاق حرفه ای حرکت کنند منطقا دوست، همراه ، همکار و همیار روابط عمومی ها خواهند بود.و اگر همراستا نباشندحتما یک جای کار می‌لنگد.
✍ روشن است که روابط عمومی ها و رسانه ها در برخی موارد دارای تعارض هم هستند ، چه رسانه ها تلاش می کنند نقاط ضعف سازمانها را برجسته کنند و روابط‌عمومی ها دنبال پوشاندن نقاط ضعف اند و در این دیدگاه روابط عمومی ها از انتشار/ انعکاس نقاط ضعف ناخرسندند و رسانه ها تمایل دارند که پرچمدار مبارزه با حاکمیت _ بخوانید سازمانها و دستگاهها_ باشند.
✍ آنچه این دو را به هم نزدیک می کند نه تن دادن به خواسته های نا معقول و نا مناسب( مالی، اخلاقی، اطلاعاتی، باج و..) هر دو طرف است و نه تسلیم محض شدن هر سو به سمت دیگری است. بل تلاش برای تقویت آگاهی ها و افزایش سواد مالی و رسانه ای و ارتباطی است.
✍ زیاده جسارت شد، از زمانی که” آیوی لی” ، نخستین دفتر روابط عمومی را در دنیا و مرحوم “حمید نطقی” نخستین روابط عمومی را در ایران پا نهاد، معلوم بود که رسانه بدون روابط عمومی زنده نیست و روابط عمومی هم بدون رسانه می میرد.
تلاش کنیم به حقمان قانع باشیم . متوهم نباشیم، به همدیگر احترام بگذاریم. تخریب نکنیم. منفعت فردی را به منفعت سازمانی و عمومی ترجیح ندهیم . به قول کاستلز ” جریان ” بسازیم. هدفمند باشیم، در چارچوب قانون حرکت کنیم، بر محور عقل بچرخیم و *انصاف* را رعایت کنیم.
